Belediye meclis üyelerinin yüzde 15’i süresi dolmadan ayrıldı

Hollanda’da 2022 yerel seçimleriyle göreve gelen belediye meclis üyelerinin yüzde 15’i, dört yıllık dönem tamamlanmadan yerel siyasetten ayrıldı. NOS’un Staat van het Bestuur verileri üzerinden yaptığı analize göre istifaların başlıca nedeni ağır iş yükü olarak öne çıktı.

Bir diğer grupta ise meclis üyelerinin yüzde 12’si, belediye yönetimi içinde başka bir göreve geçince meclis üyeliğini bıraktı.

8 bin 500 üyeden 1.250’den fazlası istifa etti

Verilere göre 2022’de seçilen yaklaşık 8 bin 500 meclis üyesinden 1.250’den fazlası artık yerel siyasette değil. Buna ek olarak yaklaşık 1.000 kişinin de belediye yönetiminde üst düzey görevlere geçerek farklı bir pozisyona yükseldiği belirtildi.

İstifaların önemli bir kısmı, dört yıllık dönemin orta noktasına yakın bir zamanda geldi. Ayrılanların neredeyse yarısı gerekçe olarak ‘kişisel nedenleri’ gösterdi. Bu başlık altında işle yaşanan çatışma, aile yükümlülükleri ve sağlık sorunları gibi nedenler sıralandı.

Uysal: Yerel demokrasi için kaygı verici

Hollanda Belediye Meclis Üyeleri Derneği Başkanı Abdullah Uysal, tabloyu ‘çok kaygı verici’ diye değerlendirdi. Uysal’a göre bu kadar çok kişinin, görevi işi ve özel hayatıyla birlikte yürütemediği için istifa etmesi, meclis üyeliğinin temel fikriyle çelişiyor.

Uysal, meclis üyeliğinin insanların toplumla bağını koparmadan siyaset yapabilmesi için ikincil bir görev olarak tasarlandığını hatırlattı. Bu yapı işlemez hâle gelirse hem görevin niteliğinin zedeleneceğini hem de yerel demokrasinin zarar göreceğini savundu.

Deneyim azalıyor, temsil sorunu büyüyor

Veriler ilk kez bu kadar ayrıntılı incelendiği için, önceki dönemlere göre istifa oranının artıp artmadığı net değil. Ancak meclislerde ortalama deneyimin düştüğü vurgulanıyor. Birden fazla dönem görev yapanların oranı 2018’de yaklaşık yüzde 40 iken 2022’de yüzde 30’a geriledi.

Dernek, meclis çalışmalarına zaman ayırabilenlerin hâlâ büyük ölçüde öğrenciler ve emekliler olduğuna dikkat çekiyor. Uysal, tam zamanlı çalışanlar ve ailesi olan yurttaşların süreçten çekilmesini temsil açısından olumsuz buluyor. Ona göre ‘siyasette kendimi görmüyorum’ duygusunun büyüdüğü bir dönemde, meclislerin toplumun daha geniş kesimlerini yansıtması gerekiyor.