Onat Kutlar - Bir Soru

Akşamüstü oturdum yol kıyısına 
Düşündüm 
Ne kalacak bizden geriye 
Balkan yaylasından ve bozkırlardan 
Kaf Dağlarına giden şu bulut 
Sonsuz mevsimlerle esmerleşen 
Şu toprak ve derin çınar ağacı 
Biz yokken de vardı.. 

Çocukların şu gülen sarı feneri 
Ayışığı 
Ve ıssız balkonlarda 
Kırmızı biberlerle üzgün yaşlıları 
Aynı mandalda kurutan güneş 
Çayırda gölgeler bırakacak 
Dalgın yeryüzünde çekilirken.. 

Kalabalık çarşılara tortusu 
Çökecek 
Tüccarın kanpazarından 
Mezarlığa taşıdığı paranın 
Değirmeni döndüren ter ırmağı 
Kuruyunca ardında tuz kalacak 
Ve bir anı öfkeli işçilerden.. 

Sinirli kediler bir tekir şerit 
Olacak 
Ve bir çöl esintisi 
Dörtnala kaybolan arap atları 
Bir çavdar haritası çizecek 
Bozkırı terkeden tarla faresi 
Kuş tüyleri gökyüzünün camını 
Buzlu yazılarla donatacak.. 

Her şey değişiyor ama ne yapsak 
Duracak 
Tarihin uzun duvarı 
Taşlara kırmızı izler bırakan 
Ve aynı kıyıdan yürüyen köle 
Silecek kıralların adını 
Gene de karanlık dağ başlarında 
Yarın bir kin gibi hatırlanacak 
Kanlı soy ağacının dalları.. 

Kiraz ve kamıştan kavalımızın 
Sesleri 
Dağılıyor havada 
Bir kuyu ağzından geçiyor gibi 
Rüzgarı mor fistanlı zamanın 
Bu güzel şarkı da unutulacak 
Kıyımlar, acılar, kanlar içinde 
Savrulurken yaşadığımız günler 
Bu soruyu mutlaka soracaksın. 

Ne kaldı, ne kaldı bizden geriye?