Yiğit Günal yazdı... Bakıyoruz ama görüyor muyuz?

Yaşadığımız zaman dilimi ne eskisi gibi giyimine çok özen gösteren şık insanların olduğu bir dönem, ne arabaların birbirinden estetik olduğu, ne insanların son derece saygılı olduğu, ne de birçok büyük şehrin estetik binalarının her yerde görsel şölen sunduğu bir dönem. Yaşadığımız dönem maalesef ağzı açık çöp kutuları ve ağzı kapalı, daha az gülen insanların yaygın olduğu bir dönem. Ve ne yazık ki ne sokaklarımız eskisi kadar temiz, ne de biz.

Peki beynimiz bu denli güçlüyken dünyayı daha güzel gözle görmek mümkün mü?

Yanıt aslında şu anda ya elinizde ya da cebinizde! Artık vücudumuzun bir parçası olan telefonunuzun kamerası size yardım edebilir. Çare fotoğrafçılıkta!

Öyle profesyonel olmanıza gerek yok. Pahalı makinelere de ihtiyacınız yok. Ama ne zaman güzel bir fotoğraf çekmeye odaklanırsanız sokaklarda hiç farkına bile varmadığınız güzellikler göreceksiniz. Kendinizi çekmeyi değil de geri kalan dünyayı fotoğraflamayı seçtiğinizde dünya size daha önce hiç görmediğiniz güzellikleri gösterecek.

Ünlü fotoğrafçı Henri Cartier-Bresson’un da dediği gibi;

Fotoğraf çekmek, insanın gözünü, aklını ve yüreğini aynı hizaya getirmesidir.

Günde bir güzel fotoğraf çekmeye odaklandığınızda bir türlü çare bulamadığınız açık kapaklı çöp tenekesi değil de yanı başındaki sevimli kedi dikkatinizi çekecek. Yanınızdan geçen gülümsemeyen insanlar değil de yeni açmış bir çiçek, bir gün batımı olacak artık odağınız. Yine bir başka fotoğrafçı Dorothea Lange’ın da dediği gibi;

Kamera, insanlara kamera olmadan görebilmeyi öğreten bir enstrumandır.

Dünya her ne olursa olsun yaşamaya değer, yaşadığımız ve sağlıklı olduğumuz her gün bir mucize. Evet, dünyayı değiştirmek belki güç ama kendimizi değiştirmek o kadar da güç değil.

Yarın sokağa çıktığınızda dünyayı daha güzel gözlerle görmeniz dileğiyle…